LES 1 + tips

In Indonesië is vervoer heel belangrijk.  Natuurlijk kan je met de brommer ( motor ) goed rondrijden, maar als je de weg niet kent of niet weet waar je heen moet - dan is een brommertaxi ( Ojek ) , een lokaal buslijndienst ( Angkot ) of een eigen chauffeur ( sewah mobil ) een goed alternatief.

Een chauffeur met auto is iets duurder in prijs, maar dat valt wel mee voor Europese begrippen .

Als je een willekeurig hotel binnenstapt kan je altijd wel een auto + chauffeur regelen of anders bij mensen die je kent.

Je vraagt dan :

> Saya pengen sewah mobil sama driver/sopir.

Ik wil graag een auto huren met chauffeur...

               of

> Bisa sewah mobil sama sopir di sini ?

Kan ik hier een auto huren met chauffeur?

        Vervolg gesprek :

>  Harga nja berapa ?

wat is de prijs ?

 - is de prijs te hoog, dan zeg je :

     "TERLALU MAHAL ! "

    dat is te duur !

--------------------------------

Men vraagt dan ook voor hoelang of hoeveel dagen je de auto met of zonder chauffeur wilt huren.  Je kan korting bedingen naarmate de duur van de huurtijd.

De auto geschied via vooruitbetaling, maar de chauffeur betaal je aan het einde. Je geeft hem minimaal 50.000 rp als bonus.  Benzine betaal je aan de pompstation of je spreekt een prijs af.

-----------------------------------

Ben je rond met de prijs, dan zijn er veel vervolggesprekken. Hier een aantal voorbeelden die je kan gebruiken :

- kapan saya bisa punya mobil?

Wanneer kan ik de auto krijgen?

- Jam berapa ?   Hoe laat ?

- bisa bertemu supir dulu? 

Kan ik de chauffeur eerst ontmoeten?

         ANGKOT/streekbusje

 Het fijne van zo'n "Angkot" is, dat je nooit te ver af kan dwalen of verdwaald raakt.  Deze gekleurde busjes rijden namelijk altijd dezelfde trajecten - heen en terug-  dus je komt altijd op dezelfde plek terug, waar je ingestapt bent. En de hele rit kost eigenlijk bijna niets ( ongeveer 4000 rp per ritje ).  Je moet eigenlijk wel eerst een klein studie van maken : want elk kleur bepaald de gedeelte van het gebied dat de bus bestrijkt.  Als je bijvoorbeeld helemaal naar de andere kant van de stad moet of hoger de bergen in - dan zal je een paar keer van kleur bus moeten veranderen....en elke keer betaal je dan 4000 rp.   Gelieve gepast te betalen natuurlijk.

In het busje met open deur en ramen mag je van alles meenemen en roken is ook niet verboden.   Als je je halte bereikt hebt of je wilt gewoon eruit dan roep je :  "KIRI ! "

Dit betekent "STOP"  of  "Ga aan de kant ".

Het busje stopt overal, want bushaltes kennen ze niet.

Onderweg worden mensen langs de straten opgepikt die ook mee willen rijden.  Overal kan je instappen ,....gewoon je hand in de lucht en de chauffeur stopt voor je neus.

Wil je heel snel ergens zijn en je wilt niet dat de chauffeur steeds klanten oppikt onderweg - dan kan je zo'n busje ook aanhouden en vragen voor een Privé-ritje .

Dan zeg je tegen hem : BISA CHARTER ?  

Hij begrijpt dat je dan een privé-rit wilt.   Samen gaan jullie een akkoord sluiten wat de prijs is en de chauffeur brengt je linea recta naar plaats van bestemming.  Heel makkelijk en niet duur.

OJEK / Brommer-Taxi

Zo'n Ojek werkt eigenlijk volgens dezelfde principe als de Angkots.  Alleen op de weg kan je ze bijna niet onderscheiden van de gewone brommers.  Daarom hebben ze hun eigen 'Ojek-Haltes" langs vele hoeken van de weg.  Voor een Ojek betaal je iets meer per ritje : maar je bent wel sneller op de plaats van bestemming en het is individueel. Ze kunnen je als het ware recht voor de deur brengen en in alle uithoeken komen.  Kleine ritjes kosten 5000 rp en zo oplopend.

Bij Angkots ( busjes ) kan je zo instappen en hoef je niets te zeggen.

Bij zo'n Ojek ( brommer-taxi) vraag je dan : "BISA membawa aku ke kota ? "

"wil je me naar de stad/centrum brengen ?"   of waar je heen moet natuurlijk.